ความรู้เกี่ยวกับ Cytomegalovirus
Cytomegalovirus (CMV) เป็นไวรัสที่ไม่เป็นอันตราย ต่อคนส่วนมาก CMV เป็นสมาชิกหนึ่งของไวรัสในกลุ่มเริม ส่วนมากคนติดเชื้อ CMV โดยไม่รู้ตัว ผู้ใหญ่ส่วนมากและเด็กที่ติดเชื้อ CMV จะไม่แสดงอาการและไม่เป็นอันตราย แต่ในบางคนอาจมีไข้ เจ็บคอ อ่อนเพลีย และต่อมน้ำหลืองโต เชื้อ CMV สามารถหลบซ่อนอยู่ในร่างกาย (เป็นพาหะ) และสามารถแสดงอาการในบางคน กลุ่มที่มีอัตราเสี่ยงสูงต่อเชื้อ CMV มี 3 กลุ่ม
1. เด็กที่อยู่ในครรภ์ที่แม่ได้รับเชื้อ CMV ประมาณ 7-10% ของเด็กเหล่านี้จะมีอาการตั้งแต่เกิดหรืออาจทำให้พิการ รวมทั้งทำให้เด็กมีความรู้สึกช้า ศรีษะเก สูญเสียการได้ยิน และมีการพัฒนาการที่ช้า

2.ผู้ที่ได้รับยาหรือเวชกรรม เกิดจากการรักษาโดยใช้สารเคมีหรือการใช้ยาในการปลูกถ่ายอวัยวะ ถ้าติดเชื้อโดยวิธีเหล่านี้จะทำให้เกิดการเจ็บป่วยที่รุนแรงมาก

3. ผู้ที่ไม่สามารถต้านทานการติดเชื้อ (ผู้ที่ระบบภูมิคุ้มกันบกพร่อง เช่น ผู้ที่เป็นโรคเอดส์) จะทำให้อาการป่วยรุนแรงมาก

CMV สามารถแพร่จากคนหนึ่งไปยังอีกคนหนึ่งได้

การติดต่อ ติดต่อโดย การจูบ และการสัมผัสน้ำลายหรือการสัมผัสปัสสาวะ และเมื่อสัมผัสจมูกหรือปากผู้ป่วย สตรีมีครรภ์ที่ติดเชื้ออาจจะแพร่ไวรัสที่มีผลต่อการพัฒนาของเด็กไปยังเด็กในครรภ์ เด็กอาจจะติดเชื้อระหว่างคลอดและที่คลอดใหม่ และจากน้ำนมที่ดื่ม เชื้อ CMV อาจจะพบในของเหลวในร่างกาย เช่น ปัสสาวะ น้ำลาย อุจจาระ เลือด และส่วนประกอบของเลือด น้ำนมแม่ อสุจิ และของเหลวในมดลูก CMV สามารถจะอยู่ในของเหลวเหล่านั้นเป็นเดือน-ปี หลังจากได้รับเชื้อ CMV สามารถแพร่ผ่านโดยการถ่ายเลือดและการปลูกถ่ายอวัยวะ

การตรวจในห้องปฏิบัติการ นิยมใช้การตรวจหาแอนติบอดีย์ต่อ CMV ชนิด IgM สามารถนำไปวินิจฉัยการติดเชื้อ CMV ได้

ไม่มีความจำเป็นในการป้องกันเชื้อ CMV ในเด็ก เด็ก ๆ ที่ทราบว่ามีเชื้อ CMV อยู่ไม่ควรถูกกีดกันในการเข้าเรียนในโรงเรียน หรือการได้รับการดูแล เพราะว่าเชื้อ CMV ไม่มีอันตรายและเด็กที่สุขภาพดีสามารถป้องกันไวรัสได้ด้วยการรักษา อนามัยส่วนบุคคลอยู่เสมอ

การป้องกันการติดเชื้อโดยรักษาอนามัยส่วนบุคคล CMV มีการแพร่ในวงกว้าง ทางที่ดีที่สุดในการป้องกันหรือทำให้มีโอกาสติดเชื้อลดลง โดยการรักษาความสะอาดให้ดี ล้างมือทุกครั้งหลังจากเปลี่ยนผ้าอ้อม หรือสัมผัสเด็กที่บ้าน และการสัมผัสปัสสาวะและน้ำลาย ซึ่งเป็นที่มาของเชื้อ CMV

สตรีมีครรภ์ควรได้รับการตรวจเชื้อจากแพทย์ สตรีมีครรภ์และสตรีที่คิดว่าจะมีครรภ์ควรทราบว่ามีความเสี่ยงต่อการได้รับ CMV จากการติดต่อด้วยน้ำลายหรือปัสสาวะจากสมาชิกในครอบครัวหรือบุคคลอื่น ๆ

สตรีมีครรภ์หรือสตรีที่คิดว่าจะมีครรภ์ควรปรึกษาแพทย์ ถ้าคำนึงถึงสุขภาพของทารกและเด็ก ระมัดระวังในการสัมผัสปัสสาวะและน้ำลาย แพทย์อาจจะตรวจเลือดถ้าพบว่าหญิงผู้นั้นอ่อนแอ ในปัจจุบันการปฏิบัติทางสาธารณสุข แสดงให้เห็นว่าหญิงมีครรภ์ไม่จำเป็นต้องป้องกันตนเองในลักษณะเช่นนั้นอีก แต่พวกเขาควรจะทราบเกี่ยวกับความเสี่ยงที่อาจเป็นไปได้ภายในบ้านและจากที่ทำงาน และควรทราบเกี่ยวกับอนามัยที่ดีส่วนบุคคล เป็นสิ่งที่มีความสำคัญที่สุดในการป้องกัน ในสภาวะอนามัยที่ดีแม้แต่สตรีที่อ่อนแอต่อ CMV ก็มีความเสี่ยงน้อยมากต่อเชื้อ CMV ครับ.....ขอขอบคุณ