เคยมีคนสนิทที่นับถือกันขนเอาใบย่านางมาให้ที่บ้านเพื่อต้มกิน บอกตรงๆว่ารกบ้านเป็นบ้าเลย ใบเมื่อโดนผิวหนังก็พากันคันไปทั้งบ้านด้วย ดื่มกินกันได้สักพักก็เลิกรากันไปเพราะขี้เกียจ พอมาดูสรรพคุณจริงๆก็เหมือนกันสมุนไพรทั่วๆไปไม่มีอะไรดีเลิศเป็นพิเศษ

เรื่องคลอโรฟิวด์ผมว่ากินผักใบเขียวอร่อยกว่าเยอะเลย และในความเป็นจริงร่างกายมนุษย์ต้องการคลอโรฟิลด์เพียงวันละเป็นไมโครกรัม (หนึ่งในล้านของ 1 กรัม) เท่านั้นเอง เรากินผักใบเขียว ถั่วฝักยาว ใยโหระพาตอนทานส้มตำ น้ำตก 1 จานก็ได้คลอโรฟิลด์เกินพอด้วยซ้ำ ผมว่าเรื่องนี้อย่าไปแสวงหาอะไรแปลกทานเลยครับ และใบย่านางเมื่อเทียบกับสาร Natural product ที่มีก็ไม่ได้บำรุงร่างกายอะไรเป็นพิเศษ โดยเฉพาะการป้องกันมะเร็งผมยังไม่เคยเห็นงานวิจัยเรื่องใบย่านางว่าทำได้จริง มีแต่เขาเล่าว่าทั้งนั้น

เรื่องป้องกันมะเร็งผมแนะนำให้ทำ 3 อย่างก็ยืนยันว่าโอกาสเป็นมะเร็งใกล้ 0 มาก คือ
1. กินอาหารธรรมชาติที่ให้พลังงานไม่มาก มีสารอาหารครบหมู่ที่สมดุล
2. ออกกำลังกายวันละ 30 นาทีทุกวัน
3. รักษาสุขภาพจิตให้ผ่องใส อารมณ์ดี มีทัศนคติในเชิงบวกเสมอๆ
แค่นี้มะเร็งก็ไม่อยากยุ่งกับคุณแพรแล้วครับ

การป้องกันโรคที่มีประสิทธิภาพที่สุดก็คือสร้างภาวะสมดุลในกับระบบชีวิตให้มากที่สุด ด้วยข้อมูลที่ถูกต้อง (ปรึกษาศูนย์ซีเกรนได้เสมอ) แล้วลงมือปฏิบัติจริงจังสม่ำเสมอซึ่งไม่มีอะไรยากเลย แต่คนส่วนใหญ่ทำไม่ได้เพราะมัวไปติดกับของชอบทั้งหลาย ผัดวันประกันพรุ่งบ้าง ไม่มีความคิดเป็นของตัวเองไปเชื่อโน่นนิดไปเชื้อนี่หน่อย สุดท้ายตนเองก็ไม่ได้ลงมือปฏิบัติในสิ่งที่ถูกต้องเสียที แล้วจะป้องกันโรคกันได้อย่างไรครับ....ขอขอบคุณ