การนอนกรนเกิดจากอวัยวะในช่องปากบริเวณทางเดินหายใจ โคนลิ้นเกิดหย่อนยาน เวลานอนหลับเนื้อเยื่อเหล่านี้จะตกลงไปปิดช่องทางเดินหายใจบางส่วนทำให้หายใจไม่สะดวกเกิดเสียกรน ซึ่งเป็นสัญญาณบอกให้รู้ว่าร่างกายกำลังจะขาดอ๊อกซิเจน ถ้าเป็นมากๆอาจทำให้หยุดหายใจเป็นช่วงๆทำให้เกิดสะดุ้งตื่นบ่อยๆ ร่างกายจึงได้รับการพักผ่อนไม่เพียงพอ ตื่นนอนตอนเช้าจะรู้สึกนอนไม่พอ อ่อนเพลีย ในบางกรณีที่เป็นมากๆอาจหยุดหายใจได้ครั้งละนานๆจนถึงกับต้องส่งโรงพยาบาลเข้าห้อง ICU เพราะร่างกายและสมองขาดอากาศนานเกินไป บางคนตื่นมาด้วยโรคอัมพฤกษ์ไปเลยก็มีเพราะสมองตายไปบางส่วนจากอาการนอนกรนมากๆ ดังนั้นคนที่นอนข้างๆคุณถ้าเขากรนและเสียงกรนหายไปนานๆจนเงียบไปเลยคุณต้องช่วยเขย่าตัวให้เขารู้สึกตัวนะครับ มิฉะนั้นเขาอาจไม่ตื่นอีกเลยก็ได้ ซึ่งเป็นเรื่องอันตราย อย่าประมาทนะครับ

ส่วนใหญ่คนที่นอนกรนจะเป็นได้ทั้งหญิงและชายที่ส่วนใหญ่จะมีอายุมาก คนอ้วนจะกรนง่ายกว่าคนผอมเพราะไขมันเยอะ ส่วนคนที่นอนไม่ค่อยกรนได้แก่พวกนักกีฬาที่มีสุขภาพแข็งแรง มีกล้ามเนื้อที่แข็งแรงมักจะไม่ค่อยกรน โดยเฉพาะนักร้องอาชีพทั้งหลายจะไม่ค่อยนอนกรนเพราะอวัยวะและกล้ามเนื้อในช่องปากบริเวณโคนลิ้นเข้าไปถึงทางเดินหายใจ กล้ามเนื้อบริเวณเส้นเสียงของเขาจะแข็งแรงมากกว่าคนทั่วไปที่ไม่ค่อยได้ร้องเพลงเป็นประจำ

การแก้ไขก็ง่ายๆครับ ฝึกร้องเพลงบ่อยๆหัดบังคับเสียงสูงเสียงต่ำ เปร่งเสียงดังๆ ลองฝึกร้องเพลงให้ได้วันละ 1 ชั่วโมงทุกวันยิ่งคนที่ชอบร้องเพลงจะทำได้ดี ผมคิดว่าจะช่วยลดอาการนอนกรนไปได้มากทีเดียว ถ้าในกรณีที่เป็นมากต้องพบแพทย์นะครับ อาจต้องทำการผ่าตัดเพื่อจัดเนื้อเยื่อในช่องปากใหม่ซึ่งเป็นการรักษาที่หายขาด

ที่ผมพูดในรายการวิทยุก็พูดในทำนองนี่แหละครับคุณดวงดาว....ขอขอบคุณ